Drunken Bolivia

Het is nu al zo´n maand geleden geweest dat ik in Bolivia was maar hier is dan eindelijk mijn verhaal!

Ik begin mijn verhaal nog in Peru, bij Puno bij het Titicacameer. Dit is het grootste meer van Zuid-Amerika en ligt op maar liefst 3800mtr hoogte! Hier heb ik een tour gedaan naar 2 eilanden in dit meer. Het eerste eiland zijn de Uroseilanden. Deze kleine eilandjes zijn gemaakt van riet. Dit hebben de bewoners gemaakt zodat ten tijde van de Inca overheersing zij veilig waren op hun eilandjes van riet. Ze hadden daar een heel gemeenschap gemaakt met een school en ziekenhuis. Om de 30 jaar moet het weer vernieuwd worden want dan is het riet vergaan. Tegenwoordig wonen er nog steeds mensen, maar is dat voornamelijk om de toeristen te vermaken. 
Na de Uroseilanden hebben we een ander klein eilandje bezocht. Dit eilandje had een bergje dus we moesten nog een stukje lopen van de ´haven´ naar de top van het eiland waar het dorpje ook was. Van hier had je een mooi uitzicht over het eiland en over het meer!

De volgende dag ben ik nog een dagje in Puno gebleven. Hier was toevallig ook een carnavalsoptocht aan de gang. Ze vieren daar in heel februari carnaval, elk weekend is er dan een optocht. Geen optocht met praalwagens ed, maar meer met mensen die mooi fleurig gekleed zijn en al dansend langslopen. 

Na Puno was het tijd om Peru te verlaten en naar Bolivia te gaan. Eerste stop was in Copocabana. Dit is aan de Boliviaanse kant van het titicacameer, hier ben ik 2 uurtjes geweest en toen een boot gepakt naar Isla del Sol. Een eiland op het titicacameer. Dit was een heel mooi rustig eilandje en heb hier overnacht. In het huisje waar ik in sliep had je een mooi uitzicht over het dorpje en het meer. Het was hier heel mooi en rustgevend.

Na Isla del Sol ben ik naar La Paz gegaan. De hoofdstad van Bolivia en een van de gevaarlijkste steden van Zuid-Amerika. Ik ben hier bijna een week geweest en heb me geen moment onveilig gevoeld, dus ik weet niet waaraan ze deze ´titel´ te danken hebben. Ik had hier een beetje last van mijn voet door het vele hiken en heb hier rustig aan gedaan. Ik ben nog wel de teleferico op geweest. Dit is een kabelbaan die over de stad heen gaat naar een uitzichtpunt. Hiervandaan had je een onwijs mooi uitzicht over de stad. Voor de rest gewoon een beetje door de stad heen gelopen en marktjes bezocht.
Vanuit La Paz heb ik een tour gedaan naar de Deathroad toe. We gingen er met een busje heen en bij het startpunt van de weg gingen we met de fiets verder. Hier hebben we lkkr over de weg heen gefietst en genoten van het uitzicht, soms moest je wel een beetje uitkijken want er zaten afgronden tussen van 300mtr diep en er was natuurlijk geen vangrail. Gelukkig was alles goed gegaan bij ons. Er was wel iemand die met zijn quad van de weg afging, maar gelukkig was de afgrond daar maar 10mtr diep dus daar had hij geluk mee gehad! Maarja de mensen op de quads en buggys reden ook als gekken dus we waren ook niet verbaasd toen we dat zagen. 

Na La Paz was het tijd om naar Uyuni te gaan, naar de zoutvlaktes. Bij Uyuni aangekomen had ik 2 amerikanen ontmoet en met zijn drieeen gingen we opzoek naar een geschikte organisatie die ons 3 dagen kon rond leiden door de zoutvlaktes en omgeving. We hadden van te voren gehoord dat je hier goed moest uitkijken want ze zeiden dat alles mogelijk was terwijl dit niet was en dat de chauffeurs regelmatig dronken waren. Dit wilden we natuurlijk niet dus we hebben goed uitgezocht welke het beste voor ons was. Uiteindelijk hadden we er eentje gevonden.
Die zelfde dag vertrokken we nog voor de reis. In de auto zaten de 2 amerikanen en ook nog 3 duitsers erbij. Het was al snel gezellig. De eerste stop was een treinbegraafplaats. Hier zijn allemaal oude verlaten treinen die daar gedumpt zijn. 
Na dit bezoek zijn we verder gereden naar de zoutvlaktes toe. Het zag er echt indrukwekkend uit!! Middenin het gebied zat een restaurant van zout. Hier heben we even gegeten en vervolgens weer snel genoten van het uitzicht en de daarbijhorende mooie fotos gemaakt :) Hoever je ook keek overal zag je zout, echt indrukwekkend!
We hebben vervolgens overnacht in een huisje dat aan de rand van de zoutvlaktes lag. We hadden hierom gevraagd, want dan konden we savonds nog heel mooi over de zoutvlaktes kijken als de sterren aan de hemel stonden. Snachts gingen we dus nog even de zoutvlaktes op en het was heel mooi. De sterren waren goed zichtbaar en waren overal leek het wel.

De volgende dag weer verder gereden en verschillende lagoons bezocht en ook nog flamingo´s en struisvogels gezien en natuurlijk lama´s. De 3e dag vroeg opgestaan, om 4 uur al. Toen hebben we geisers bezocht, zag er mooi uit maar stonk wel naar rotte eieren. Vervolgens naar een hotspring gegaan. Was wel lkkr om een lkkr warm bad te nemen. 
Tot nu toe was de reis goed gegaan en na de hotspring zouden we nog zo´n 6 uur moeten rijden om weer terug te komen in Uyuni. Maar toen we wegreden van de hotsprings vroeg onze chauffeur 3 keer hetzelfde achter elkaar en was hij een beetje raar aan het doen. We vertrouwden het toen niet echt meer. Na 10 minuten dat we hadden weggereden van de hotsprings had ik al 2 keer ingegrepen. Ik zat op de passagiersstoel en ik had 2 keer een hengst aan het stuur moeten geven anders lagen we in de bermen. Het bleek dus dat de chauffeur een beetje dronken was. Wij zeiden dat ik anders wel ging rijden en dat wij het niet fijn vonden als hij doorging. Maar het was een eigenwijze trotse zuid amerikaan en alleen hij reed in zijn auto. We konden niet anders dan hem laten rijden, maar de uren daarna waren we constant alert en we zorgden ervoor dat hij niet te snel ging rijden. Het duurde allemaal dus wel wat langer om terug te komen maar we waren gelukkig (met een broek vol) wel veilig aangekomen :)  Dat was dus een beetje jammer, voor de rest was het wel een hele leuke en mooie trip.

Na Uyuni ben ik naar Potosi gegaan, dit is een mijnersstad. Hier heb ik ook een mijn bezocht. Door de mijn heen gelopen, met mensen gepraat die daar werkten en zelf ook nog even meegeholpen met het zware werk. Niet te lang natuurlijk want dat kunnen mijn eeltvrije handen niet aan  

Vervolgens ben ik verder gegaan naar Sucre toe. Dit is de 2e stad van Bolivia. Hier door de mooie stad heengelopen, maar voor de rest geen spectaculaire activeiten gedaan. De stad was wel heel mooi alleen jammer dat je niet ergens rustig op een bankje kon zitten, want elke keer als ik dat deed kwam er gelijk een zwerver of kindje aangelopen die om geld gingen vragen.

Na Sucre ben ik met het vliegtuig naar Santa Cruz gegaan, dit was goedkoper dan met de bus!! In Santa Cruz was het zo´n 30 graden en ik had een hostel met zwembad en heb daar lkkr in gelegen zodat ik een beetje uit kon rusten voordat ik vanaf Santa Cruz naar Buenos Aires vloog en het gedaan was met mijn rust ;)

Dit heb ik dus allemaal beleefd in Bolivia :)